3 Ποιήματα!

Ένας φίλος, ο Άγγελος Κωτσιόπουλος μου έστειλε τα παρακάτω 3 ποιήματα. Ροή, αντανακλάσεις και ο καμβάς των ενστίκτων. Ρομαντική ψυχή που συνέχεια αναζητά κάτι καινούριο. Χρώματα και αισθήματα σε ένα συνονθύλευμα, σκιές και φως παιχνιδίζουν στο τούνελ και χύνονται στο ποταμάκι που περνά δίπλα.  Πιστεύω να σας αρέσουν..

ΡΟΗ

Η ζωή αναζωπυρώνεται μέσα απ΄τα αποκαΐδια,
βαδίζει σιγά και σταθερά,
κάθε μέρα επιβεβαιώνεται η κυνική της στάση
μα ταυτόχρονα και η τόσο μελωδική πλευρά της.

Μας προτρέπει να σκεφτούμε με την καρδιά,
εκείνη που μας χάρισε μοναδικές εμπειρίες.

Δε μπορούμε να διακρίνουμε πόσο όμορφη είναι
αλλά συγχρόνως φοβόμαστε να αντιληφθούμε
και πόσο παγερή μπορεί να γίνει.

ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΙΣ

Συναντάμε κόσμους φωτεινούς
μα αδυνατούμε να τους γνωρίσουμε,
τους χάνουμε δίχως το παραμικρό άγγιγμα.

Αισθανόμαστε τη γλυκιά ανάσα τους,
δεχόμαστε το αμυδρό χάδι τους,
αμήχανα ενεργούμε,
ανταπόκριση αρνούμαστε να δώσουμε
καθώς αργά απομακρυνόμαστε
απ΄την καρδιά της εμπειρίας
ανήμποροι να συνεισφέρουμε
με ένα τραγούδι στη λαμπρή ατμόσφαιρα.

Κόσμοι που με ζεστό χαμόγελο μας περιβάλλουν,
τις ευεργετικές τους αχτίδες μας προσφέρουν
δίχως να το αντιλαμβάνονται.

Ο ΚΑΜΒΑΣ ΤΩΝ ΕΝΣΤΙΚΤΩΝ

Χρόνος που ξύνει την ψυχή,
απρόσωπες σκιές αιχμαλωτίζουν τις στιγμές,
χαρούμενες ψευδαισθήσεις καίνε το μυαλό.

Μίλησα τόσο πολύ
αλλά δεν είπα λέξη,
μόνο σιωπές ανέδειξα.

Άκουσα τη σιωπή μου και την άκουσα καλά,
την άκουσα δυνατά, βαθιά.

Σκορπώ τα αισθήματά σε χίλια κομμάτια,
τόση ευτυχία δεν την αντέχω,
τόση συγκίνηση με πνίγει,
μα ο ψυχολογικός πολιτισμός δεν ανέχεται παρεκτροπές.