Έρωτας και πόλεμος!

Όλα στην ζωή πιστεύω είναι έρωτας και πόλεμος.

Έρωτας για να καταχτήσεις αυτό που δεν έχεις, αυτό που σου λείπει, αυτό που θέλεις και ποθείς, το μακρινό, το πιο δύσκολο, τον άπιαστο έρωτα και πόλεμος για να τον κρατήσεις ζωντανό, να μην αφήσεις άλλα χέρια να λεκιάσουν το όνειρό σου και τον πόθο σου, να κρατήσεις μακριά από την στημένη μέσα στην νυχτιά της ερήμου σκηνή σου, ληστές και τσακάλια, που όλοι θέλουν να παραβιάσουν το εσωτερικό της, να κλέψουν τον έρωτά σου, την μυστική χαρά σου, τον εαυτό σου τον ίδιο.

Και κάποιες φορές, όχι πολλές, αλησμόνητες στο χρόνο, στο πρόσωπο μιας γυναίκας ο έρωτας πήρε την πιο θεϊκή, την πιο άμεση, την πιο θελκτική, ζεστή κι ανθρώπινη για μένα μορφή του. Και τότε τραγούδησα μέσα μου τον έρωτα πρώτα, προτού πάρω στιλό και χαρτί για να αποτυπώσω το τραγούδι μου με στίχους.

Κάπως έτσι ξεκίνησα να γράφω για τον έρωτα. Μέσα σε μια τέτοια σκηνή, κάτω από μια φεγγαρόλουστη σελήνη, ένα ζεστό βράδυ του καλοκαιριού, γυμνή πάνω στο γυμνό κορμί μου, να σου κάνω πόλεμο κι έρωτα μαζί, να σε βασανίζω ηδονικά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κορμιού σου με τα χάδια μου, να σε υγραίνω με τα φιλιά μου, να διεισδύω μέσα σου βαθειά με τις επιθέσεις μου, να ενώνομαι μαζί σου σε στάσεις άσεμνες και υπέροχες,με τρόπους που μόνο ένας αληθινός εραστής ξέρει και μπορεί να σου χαρίσει,

Μπορείς να σκεφτείς τον εαυτό σου?