Ποια ψάρια?
Μια όμορφη γυναίκα που ψαρεύει παράνομα σε μια λίμνη αφού έχει γεμίσει τον κουβά της με ψάρια μαζεύει τα σύνεργα της και ετοιμάζετε να ανεβεί στο αυτοκίνητο για να φύγει. Ξαφνικά βλέπει να έρχεται προς το μέρος της ένας τοπικός αστυνομικός.
– Έχετε άδεια για να ψαρεύετε στη λίμνη? τη ρωτά ο αστυνομικός.
– Όχι κ. αστυνόμε. Άλλωστε εγώ δεν ψαρεύω. Αυτά τα ψάρια που βλέπετε στον κουβά είναι κατοικίδια ψάρια, απαντά η γυναίκα.
– Κατοικίδια ψάρια? Τι σημαίνει κατοικίδια ψάρια? απορεί ο αστυνομικός.
– Να κ. αστυφύλακα, να σας εξηγήσω. Κάθε βράδυ πηγαίνω τα ψάρια μου στη λίμνη να κολυμπήσουν για λίγη ώρα. Χρειάζονται και αυτά λίγη ξεκούραση, αφού είναι όλη μέρα κλεισμένα στο ενιδρύω. Εγώ είμαι οικολόγος, μέλος των Πράσινων και νοιάζομαι για τα ζώα περισσότερο από τους ανθρώπους. Έχω δε εκπαιδεύσει τα ψάρια μου μόλις ακούσουν τη σφυρίχτρα μου, να πηδούν μέσα στον κουβά και να επιστρέφουμε χαρούμενοι στο σπίτι.
– Τι λες κοπέλα μου, απαντά ο αστυνομικός, γίνονται αυτά τα πράγματα? Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο και φυσικά δεν σε πιστεύω. Νομίζω ότι προσπαθείς να με κοροϊδέψεις και γιαυτό θα σου κόψω μία κλήση, για παράνομη αλιεία, και μάλιστα σε προστατευόμενο χώρο.
Το πρόστιμο είναι 500 ευρώ.
Η γυναίκα κοιτάει κατάματα τον αστυνομικό για μια στιγμή και αμέσως μετά του λέει:
– Ωραία, βλέπω ότι είστε ένας αξιοθαύμαστος αστυνομικός αφοσιωμένος στο καθήκον του. Είμαι σίγουρη ότι δουλεύετε υπερωρίες αφού θεωρείτε την υπηρεσία σας λειτούργημα. Αφού δενμε πιστεύετε, ακολουθήστε με μέχρι τη λίμνη για να σας αποδείξω πως γίνεται.
Χωρίς να έχει πεισθεί αλλά με την περιέργεια να τον κυριεύει, ο αστυνομικός δέχεται. Και πάνε μέχρι τη λίμνη. Εκεί, η γυναίκα αδειάζει τον κουβά με τα ψάρια στη λίμνη κι εκείνα χάνονται μέσα στο νερό.
– Εντάξει, της λέει ο αστυνομικός. Τα ψάρια είναι τώρα στην λίμνη, κάνανε την βόλτα τους. Φώναξε τα τώρα να γυρίσουν, και να μπουν πίσω στον κουβά.
– Ποια να φωνάξω? λέει η γυναίκα
– Τα ψάρια, λέει ο αστυνομικός.
– Ποια ψάρια? ρωτάει η γυναίκα.
Με τον ίδιο τρόπο αγαπητέ μου φίλε αναγνώστη σε κοροϊδεύουν και οι Έλληνες πολιτικοί, και εσύ τους ψηφίζεις γιατί νομίζεις ότι θα σε βολέψουν σε καμιά θεσούλα στο Δημόσιο και θα έχεις μισθό μέχρι να βγεις στην σύνταξη χωρίς να εργάζεσαι.
Καμιά φορά όμως το πράγμα στραβώνει και τα γεγονότα αλλάζουν οπότε έρχεσαι στην σημερινή κατάσταση και θυμάσαι αυτό το ανέκδοτο. Μόνο που τότε κλαις αντί να γελάς. Και οι πολιτικοί πάλι γελάνε εις βάρος σου αφού πάλι θα τους ξαναψηφίσεις.