Ταλιμπάν στην Αθήνα?
2011 Αθήνα, Ελλάδα.
Βοήθεια ο φίλος μου δεν μου επιτρέπει να φορέσω τα ρούχα που θέλω, και μου συμπεριφέρεται ως αντικείμενο. Τι να κάνω?
Η κοπέλα λέγετε Μαρία και είναι 23 ετών. Ο άντρας λέγετε Μάριος και είναι 27 ετών. Και οι δυο τους ζουν στην Αθήνα.
Η Μαρία είναι νόστιμη κοπέλα, όχι μοντέλο, όμως με χαριτωμένα χαρακτηριστικά και λεπτές γραμμές προσώπου. Θέλει να είναι μοντέρνα και εργάζεται σε μια εταιρεία ρούχων ως πωλήτρια στο μαγαζί. Έχει μια σχέση εδώ και δυο χρόνια με τον Μάριο και αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας το πρόβλημα της.
Το πρόβλημα πρωτίστως το έχει ο Μάριος αφού ενσαρκώνετε στον ρόλο του αφέντη και δεν επιτρέπει στην Μαρία να ντύνετε όπως εκείνη θέλει. Της λέει τι θα φορέσει, πόσο μακριά πρέπει να είναι η φούστα της, το μαγιό υποχρεωτικά είναι ολόσωμο και τα μπάνια της κοπέλας σε παραλίες με ελάχιστο κόσμο.
Με δυο λόγια ο Μάριος την έχει δει “ταλιμπάν” και πιστεύει ότι η κοπέλα του είναι ιδιοκτησία του. Ένα άβουλο πλάσμα, χωρίς καμιά αξία, με μοναδικό σκοπό ύπαρξης της να ικανοποιεί της ερωτικές ορμές του άντρα-αφέντη και να γεννήσει τα παιδιά του.
Η καημένη η Μαρία αναρωτιέται Τι να κάνω?
Η δική μας απάντηση είναι
Αγαπητή Μαρία,
Όταν αφήνεις τον φίλο σου να αποφασίζει για σένα τι θα φοράς, αργότερα εάν η σχέση σας προχωρήσει σε γάμο, αυτό θα είναι το μικρότερο από τα προβλήματα που θα έχεις.
Δώσε θάρρος στον χωριάτη και σε λίγο θα σου υποδεικνύει με ποιους φίλους θα βγαίνεις, τι ώρα θα γυρνάς και ποια σήριαλ θα βλέπεις στην τηλεόραση.
Πάτα πόδι τώρα που είναι νωρίς, αν και 2 χρόνια σχέσης έπρεπε να το κάνεις στην αρχή και να μην τον ανέχεσαι. Τι περίμενες? Να αλλάξει? Η να γίνει χειρότερα?
Κάλεσε τον στο τραπέζι και πες του ότι το πως ντύνεσαι, το που πηγαίνεις και ποιοι είναι οι φίλοι σου είναι δικό σου θέμα. Αν δεν του αρέσει, και δεν σε αποδέχεται έτσι όπως είσαι καλύτερα είναι να χωρίσετε και ο καθένας να ακολουθήσει τον δρόμο του.
Που τον πέτυχες αυτόν τον “ταλιμπάν”?
Δεν είσαι ιδιοκτησία κανενός, εκτός αν με την θέληση σου εξουσιοδοτείς τον φίλο σου να σε κάνει ότι θέλει, γίνεσαι αντικείμενο μόνη σου και απλά τώρα κλαίγεσαι για να σε λυπηθούμε.